در دنیای امروز که ضرورت دانستن زبان انگلیسی برای انجام تعاملات بین فرهنگی امری غیرقابل انکار است، آموزش و یادگیری زبان انگلیسی باید همراه با درنظر گرفتن ارزش های فرهنگ خودی باشد که در سایه توجه بیشتر به هویت ملی و فرهنگی زبان آموزان امکان پذیر است. از آنجایی که در فرآیند یادگیری زبان انگلیسی، بخش عظیمی از مفاهیم و الگوهای فرهنگی نیز به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه به زبان آموزان منتقل می شوند، نباید از توجه به تاثیر انتقال اطلاعات میان فرهنگی بر نگرش و هویت فراگیران غافل شد. با توجه به جایگاه کنونی زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی، انتظار می رود که منابع درسی تدوین شده نیز بتوانند چندفرهنگی بودن و تهی بودن این زبان از ارزش های فرهنگی کشورهای انگلیسی زبان را منعکس کنند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی میزان به کارگیری فرهنگ های غیر بومی در کتاب های آموزشی زبان انگلیسی در رابطه با جایگاه زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی است. بدین منظور، مدل فرهنگی یوان (2011) که شامل چهار مولفه محصولات، اعمال، نگرش ها و اشخاص است مورد استفاده قرار گرفت و میزان وقوع هر یک از این مولفه های فرهنگی در کتاب دستورزبان Communicate What You Mean: A Concise Advanced Grammar، که کاربرد گسترده بین المللی در حوزه آموزش زبان انگلیسی به غیر انگلیسی زبانان در مقطع دانشگاهی دارد، مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها به وضوح نشان دادند که این کتاب به ارزش های فرهنگی بومی کشورهای انگلیسی زبان ارجحیت داده و از توجه به ارزش های فرهنگی سایر ملل غافل مانده است. این امر حاکی از وجود گرایش ها و تعصب های یک سویعه ای است که ریشه در فرهنگ غرب دارند و نشان می دهند که زبان انگلیسی، علی رغم جایگاه کنونی خود به عنوان یک زبان بین المللی، هم چنان در حال ترویج یک جانبه نگرش ها و عقیده های غربی به زبان آموزان سراسر جهان است.